เรื่องของคนในจังหวัดอ่างทองอย่างสุดเฮี้ยนในช่วงของปีหนึ่งน้ำนั้นได้แห้งไปหมดลมหนาวพัดแรงทั้งวันถ้าเป็นปีอื่นก็จะได้เกี่ยวข้าวกันแต่ช่วงนี้น้ำไม่มีเลยไม่มีข้าวเกี่ยวพอดินแห้งก็ไถ่หน้าดิบปลูกถั่วเขียนพอให้ได้เอาไปขายซื้อข้าวมากินป้าจ่างก็รีบไถ่ดิบซื่อเมล็ดมาปลูกกับลูกสาวลูกเขยอาศัยก็ไม่ได้วันๆเอาแต่นั่งเหม่ออยู่ที่ใต้ต้นมะม่วงเมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้
พึ่งจะมาเป็นก็ตอนที่น้ำท่วมเขาโดย ผี เล่นงานเอาแล้วผีอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้เขาต้องเป็นแบบนั้นป้าจ่างก็เล่าให้คนในหม฿บ้านฟังว่าลูกเขยของตัวเองเป็นคนไม่กลัว ผี กลางคืนก็เดินแบบไม่กลัวอะไรมีวันหนึ่งได้เดินกลับมาบ้าน พร้อมกับของเก่าแก่สมัยโบราณชิ้นหนึ่งเห็นแล้วแต่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นรูปอะไรมันเหมือนกับ
เป็ดดิบเผา หรือ ห่านหงส์แต่ป้าเห็นว่าเป็นรูปเป็ด
ป้าแก่ก็เลยถามลูกเขยว่าไปเอามาจากไหนเขาได้มาจาก โคกวัดอิฐ เมื่อก่อนที่ตรงนั้นเป็น วัดร้าง เคยมีสิ่งก่อสร้างต่างๆแต่ว่าตอนหลังไม่ว่า โบสถ์ วิหาร ก็พังไปหมด เจดีย์ ก็ไม่เหลือ ที่เหลือก็จะมีแต่ก้อนอิฐแดงๆเก่าๆฝังดิบอยู่ นอกจากนี้เคยมีเด็กคนหนึ่งได้เก็บอิฐแดงมาเล่นที่บ้านก็เกิดเรื่องขึ้นปรากฏว่า ผี ที่วัดอิฐ
ตามมาถึงบ้านนอนเพ้อทั้งคืน ผี จะฆ่าและจะเอาไปอยู่ด้วยพ่อแม่จึงถามว่าไปทำอะไรมาลูกจึงบอกว่าไปเล่นที่วัดอิฐ และได้เก็บเอาอิฐที่วัดมาเล่นที่บ้านด้วยจากนั้นพ่อและแม่จึงรีบจุดธูปบอกกล่าวว่าจะรีบนำไปคืนในวันพรุ่งนี้จากนั้นก็ปกติ
แต่สำหรับลูกเขยของป้าจ่างของเอามาแล้วและได้เอาไปขายเขาว่ามันแปลกดี
พวกสะสมของเก่าแปลกๆจะต้องอยากได้ ไม่ว่าป้าจ่างจะพูดยังไงลูกเขยก็ไม่ยอมเอาไปคืนซึ่งมีคนถูกผีวัดอิฐตามหลายคนแล้วที่ไปเอาของ โคกวัดอิฐ มาไม่ตายก็บ้าๆบอๆพูดยังไงลูกเขยก็ไม่ยอมเชื่อแถมยังหัวเราะและยังบอกอีกว่ามีอะไรที่ไหนกลัวกันไปเอง
เช้าวันหนึ่งลูกเขยเขาก็ได้นำของไปขายที่ตัวจังหวัดตกเย็นก็เมามาเลยเพราะขายของเก่าได้เอาเงินกินเหล้าร้องเพลงเสียงดังเหมือนกับมีความสุขตกกลางคืนวันนั้นลูกเขยป้าจ่ายก็ร้องเพ้อขึ้นมาและลุกขึ้นวิ่งไปรอบบ้านร้องกลัวแล้วๆไม่เอาแล้วๆเหมือนโดนผีวัดโคดอิฐเล่นงานส่วนแม่และลูกสาวก็จุดธุปก็ไม่หายส่วนคนที่ซื้อของเก่าไปก็โดนบีบคอและบอกว่าไม่เอาแล้วจะเอาไปคืนพอเช้าคนที่ซื้อของเก่าไปก็รีบมาจากตัวจังหวัดเอาของเก่ามาให้เขา
ให้เขานั้นได้เอาไปคืนที่เก่าแต่ลูกเขยนั้นไม่รู้เรื่องไม่รู้ภาษาอะไรแล้วป้าจ่างกับลูกสาวจึงได้นำไปคืนเองและได้จุดธูปบอกกล่าวขอให้ยกโทษให้กับลูกเขยเขาด้วยแต่ก็ไม่หายพาไปหาหมอ หาไปหาพระต่างๆแต่ก็ไม่ดีขึ้นสติก็ไม่กลับมา และนี่ก็คืออาถรรพ์ ของโคกวัดอิฐ