เรื่องของความเชื่อนั้นคงไม่เข้าใครออกใคร บางคนก็มีความเชื่อส่วนบุคคล แต่บางคนก็มีความเชื่อออกไปทางลักษณะงมงาย ซึ่งวันนี้เหล่ามีความเชื่อที่ไม่น่าเชื่อคนหลายคนจะหลงเชื่อกันในลักษณะแบบนี้ ซึ่งมีอะไรกันบ้างนั้นเราลองมาดูกัน

ความเชื่อที่ว่าหากอ่านหนังสือในที่มือ จะทำให้สายตาเสีย ซึ่งหลายคนเชื่อว่าคงจะโดนเตือนกันเรื่องนี้กันบ่อยมาก ว่าเวลาที่อ่านหนังสือในที่มืด มักจะทำให้สายตาสั้นหรือสายตาเสียกันได้อย่างง่ายๆ แต่แท้ที่จริงแล้วนั้น มีการค้นพบว่าการอ่านหนังสือในที่แสงไม่พอนั้น อาจจะทำให้ตาของเราล้ากันไปบ้าง แต่ไม่ได้เป็นการส่งผลเสียถาวรกับดวงตาของเราอย่างแน่นอน

ความเชื่อที่ว่าลูกกระเดือกจะมีแต่เฉพาะในผู้ชายเท่านั้น ซึ่งเป็นความเชื่อที่ผิดแบบมหันต์ เพราะในความเป็นจริงแล้วนั้นลูกกระเดือกของคนเรานั้น ก็คือกระดูกที่ปิดกล่องเสียงเพื่อป้องกันไม่ให้เศษอาหารหรือน้ำตกลงไปนั่นเอง แต่คนส่วนใหญ่มักจะคิดกันไปว่าลูกกระเดือกนั้นจะมีแต่เฉพาะผู้ชายเท่านั้น เพราะว่าเวลามองร่างกายภายนอกแล้วนั้นผู้หญิงจะไม่มีส่วนของลูกกระเดือกโผล่ออกมาให้เห็นชัดเจนเท่านั้น แต่ความจริงลูกกระเดือกของเราก็จะมีทั้งผู้หญิงและผู้ชาย เพียงแต่สรีระของผู้ชายนั้นจะเห็นลูกกระเดือกได้ชัดกว่า

ความเชื่อที่ว่ายิ่งโกนหนวด ก็จะยิ่งหนาขึ้น ซึ่งความเชื่อนั้นเป็นความเชื่อที่คนเรามักจะพูดกันบ่อยมากๆกันเหลือเกิน และแถมเป็นความเชื่อที่แทบจะเชื่อกันสนิทเสียด้วย ซึ่งแท้ที่จริงแล้วนั้น ความจริงเส้นผมของเราหรือขนของเรานั้นจะไม่สามารถหนาขึ้นได้หรอกต่อให้เราโกนมันบ่อยหรือถี่แค่ไหน

ซึ่งไอ้ความเชื่อที่ว่ายิ่งโกนหนวดแล้วยิ่งขึ้นนั้น ก็เป็นเพราะว่าในช่วงตอนที่หนวดของคุณหลังจากที่โกนแล้วมันเพิ่งเริ่มขึ้นใหม่ๆนั้น ธรรมชาติของหนวดหรือเส้นขนนั้นเมื่อเวลาเราไปสัมผัสจะรู้สึกหยาบๆ จึงทำให้มักคิดกันว่าหนวดหรือขนมันหนาขึ้นนั่นเอง แต่ความจริงแล้วนั้น มันก็หนาเท่าเดิมนั่นแหละ

ความเชื่อที่ว่าแม่นกจะทิ้งลูกตัวเอง หากมีคนไปสัมผัสตัวลูกของมัน ในความเป็นจริงทางหลักการวิทยาศาสตร์ของสัตว์ประเภทนี้แล้วนั้น สัตว์ประเภทนกจะมีต่อมการรับกลิ่นที่เล็กมากซึ่งคนเรามักจะชอบพูดกันว่าอย่าเอามือไปสัมผัสลูกนกเพราะแม่นกจะทิ้งลูกตัวเอง แต่ในความเป็นจริงแล้วนั้นเรื่องนี้ไม่ใช่ความจริงเด็ดขาด เพราะด้วยต่อมการรับกลิ่นของนกนั้นเล็กมากจนไม่รู้ด้วยซ้ำ และจะไม่ได้กลิ่นมือที่เราไปสัมผัสนั้นเลย

เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวของตำนานความรักที่หลายคนนั้นเกิดความซาบซึ้งในความรักของคนทั้งคู่โดยเฉพาะฝ่ายชายที่ชื่อว่าโกโบริซึ่งตำนานมีการเล่าถึงประวัติความเป็นมาในสมัยช่วงเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งในระหว่างนั้นประเทศไทยได้ถูกนำไปเป็นประเทศซึ่งเป็นฐานทัพของประเทศญี่ปุ่น

ซึ่งได้มีการต่อสู้กันระหว่างประเทศญี่ปุ่นกับประเทศทั้งแถบอเมริกาโดยในตอนนั้นทางรัฐบาลญี่ปุ่นได้มีการส่งทหารมาประจำการที่ประเทศไทยโดยให้มีการสร้างฐานทัพไว้ที่แถวบริเวณบางกอกน้อยอยู่ใกล้กับสถานีรถไฟบางกอกน้อยในปัจจุบันนั่นเองซึ่งเหตุการณ์ในครั้งนั้นได้มีทหารหนุ่มคนหนึ่งมีชื่อว่าโกโบริเขาได้เกิดตกหลุมรักหญิงสาวชาวไทยคนหนึ่ง

ที่ชื่อว่าอังศุมาลินซึ่งทางด้านโกโบรินั้นเขาได้เป็นลูกชายของนายทหารยศชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่งส่วนทางด้านอังศุมาลินนั้นก็เป็นลูกสาวของนายทหารยศชั้นผู้ใหญ่ของคนไทยเช่นเดียวกันทำให้ทั้งคู่นั้นต้องแต่งงานกันเนื่องจากเหตุผลทางการเมือง ในตอนแรกนั้นอังศุมาลินไม่ได้ชอบโกโบริ

แต่ด้านโกโบรินะหลงรักอังศุมาลินอย่างมากเลยทีเดียวอย่างไรก็ตามเมื่อมีการใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปสักระยะหนึ่งทำให้อสมารินและคนนั้นต่างก็หลงรักซึ่งกันและกันจะมีพยานมาร่วมกันซึ่งในขณะนั้นอังศุมาลินกำลังตั้งครรภ์ลูกของโกโบริอยู่แต่อยู่ๆก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น

เมื่อฝ่ายตรงข้ามกับกองกำลังทหารของประเทศญี่ปุ่นได้มาทิ้งระเบิดตรงบริเวณที่โกโบริกำลังทำงานอยู่ซึ่งก็คือบริเวณสถานีรถไฟบางกอกน้อยนั่นเองซึ่งเหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้มีผู้คนเสียชีวิตเป็นจำนวนมากและหนึ่งในนั้นก็มีนายทหารที่ชื่อโกโบริคนนี้รวมอยู่ด้วยซึ่งขณะที่มีการถูกโดนระเบิดมาที่สถานีรถไฟบางกอกน้อยนั้น

อังศุมาลินที่รู้เรื่องราวว่ามีการวางระเบิดที่สถานีรถไฟบางกอกน้อยก็วิ่งมาหาชายคนรักของตนเองซึ่งในที่สุดแล้วกว่าเธอจะหาชายคนรักของเธอเจอเธอก็พบว่าโกโบรินั้นได้เสียชีวิตแล้วแต่ก่อนที่จะเสียชีวิตนั้นเขาได้พูดกับอังศุมาลินว่าเขาจะรักเธออย่างนี้ตลอดไปและเขาจะรอเธออยู่ที่ตรงทางช้างเผือก

ซึ่งอังศุมาลินเองก็รับปากว่าเมื่อเธอดูแลลูกจนเติบใหญ่แล้วและเมื่อเธอเสียชีวิตไปเธอจะไปหาโกโบริที่ทางช้างเผือกนั่นเองซึ่งเรื่องราวความรักในครั้งนี้ได้มีการนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์อยู่หลายครั้งจนทำให้หลายคนนั้นเกิดความประทับใจกับความรักที่ชายหนุ่มชาวญี่ปุ่นมีต่อหญิงสาวชาวไทยอย่างมากนั่นเอง

สนับสนุนโดย   แอพคาสิโน ได้เงินจริง